پکیج زمینی و پکیج دیواری

در دنیای امروز در اکثر آپارتمان ها از انواع مختلف پکیج های دیواری و همین طور پکیج های زمینی به منظور گرم کردن خانه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
در ادامه می خواهیم تفاوت میان پکیج دیواری و پکیج زمینی را بررسی کنیم.
پکیج های گرمایشی در واقع آب گرم مصرفی را تامین می کند،
علاوه بر این آب گرمی که مورد نیاز شوفاژ در زمستان است را نیز فراهم می کند.

از لحاظ میزان سر و صدا، پکیج در مقایسه با آبگرمکن ها و شوفاژ خانه سرو صدای به مراتب کمتری دارد،
بعلاوه اینکه راندمان پکیج ها عموماً بالاتر می باشد، و اتلاف انرژی کمتر است.
از دیگر مزایای پکیج ها اشغال فضای به مراتب کمتر در قیاس با شوفاژخانه مرکزی است.

تفاوت پکیج دیواری و زمینی

• برای مکان هایی که احتیاج به دمای بالاتر و  گرمای بیشتر دارند و استفاده از پکیج دیواری مقدور نیست،
  می توانید از پکیج های زمینی بهره ببرید.
• پکیج های زمینی اکثراً دارای مخزن آب گرم و یا مخزن کوئل دار هستند،
  در بعضی از مدلهای پکیج های زمینی از مشعل جداگانه استفاده کنند.
• بیشترین کاربرد پکیج های زمینی در ساختمانهای دوبلکس و ویلاها می باشد،
  سرویسکاری و تعمیر پکیج های زمینی اغلب مربوط به ترموستات و یا مخزن آن است.
• امروزه پکیج های گرمایشی به جای شوفاژ و موتورخانه مرکزی مورد استفاده هستند،
   هم چنین گرمایش محیط را از طریق فن کویل، رادیاتورها و گرمایش از کف تامین میسازد،
  هم چنین پکیج ها اب گرم بهداشتی منازل را به منظور استحمام و … نیز تامین می کنند.

محل قرار گیری پکیج ها

پکیج های زمینی را نمی توان در بالکن و یا تراس آپارتمان ها قرار داد،
چراکه این مدل پکیجها سر و صدای زیادی ایجاد می‌کنند.
پکیج زمینی اغلب دارای منبع آب گرم و هم چنین دیگ چدنی و ظرفیت حرارتی بین ۲۸ کیلووات تا ۱۵۰ کیلو وات هستند،
ولی پکیج های دیواری اکثراً به وسیله مبدل های حرارتی آب گرم تولید می کنند و مخزنی ندارند، ظرفیت حرارتی پکیج های دیواری معمولاً از ۱۸ کیلووات تا ۳۲ کیلو وات می باشد.

کلام آخر…

پکیج های دیواری به دلیل سهولت نسبی سرویسکاری، اشغال فضای کم و سرو صدای کمتر برای آپارتمان ها مورد استفاده هستند.
اما برای ویلاهای بزرگ و دوبلکس و یا سیستم مرکزی گرمایش برای یک ساختمان چند طبقه پکیج های زمینی توصیه می شوند.